به حاشيه و اطراف يك پارك آسمان تاريك يا رصدخانه، به شعاع حداقل 15 كيلومتر یا منطقه وسیعی با کیفیت آسمان تاریک بالا که با همکاری سه بخش نهادهای مردمی، شهرداری و اراضی عمومی به منظور کنترل و کاهش آلودگی نوری ایجاد شده باشد، «منطقه حفاظتشده آسمان تاریک» گفته ميشود. قوانين و دستورالعملهاي اين مناطق بر پايه حفاظت از حيات وحش تنظيم شده است. شرایط لازم برای این مناطق از طریق توافقنامههای رسمی، قوانین، برنامههای مدیریتی و یا قوانینی که به ابعاد مختلف تاریکی طبیعی اشاره دارد، تهیه میشود. این شرایط حفاظتی در حال حاضر توسط انجمن بینالمللی آسمان تاریک تدوین نشده، اما در مناطق مختلف، بر اساس استانداردها و وضعیت محلی منطقه تعیین شده است.
پارک آسمان تاریک | منطقه حفاظتشده آسمان تاريك | |
1 | تمام اراضی عمومی را شامل میشود | مرکز پارک باید زمین خصوصی یا عمومی محافظتشده برای اهداف علمی، فرهنگی، تاریخی یا منابع طبیعی باشد |
2 | تمام یا بخشی از پارک باید در ساعات شب قابل دسترسی باشد | امکان دسترسی به مرکز پارک در طول شب توسط منطقه حفاظت شده تامین شده باشد |
3 | دارای شاخصه برجستهای از آسمان تاریک متناسب با تعداد گردشگران باشد | دارای شاخصه برجستهای از آسمان تاریک متناسب باتعدا گردشگران باشد |
4 | دارای حداقل کیفیت آسمان شب بوده، کهکشان راه شیری قابل رؤیت و دارای حداقل قدر 5 و در درجه 6 بورتل باشد | منابع تولیدکننده آلودگی نوری و تهدیدکننده در زمان حال و آینده، در مرکز پارک، شناسایی شده و در تعریف مناطق حفاظتشده آمده باشند |
5 | اگر مساحت پارک بیش از 2Km 500 باشد، ممکن است بخشی از پارک بهعنوان پارک آسمان تاریک تعیین شود | مساحت آن نباید کمتر از 2Km 700 باشد |
[1] Dark Sky Reserve or Preserve